Loriane Germanier

 St Giles International, Eastbourne
Duur: 5 weken

Loriane is 18 jaar. Nadat zij de middelbare school heeft afgerond, zal zij 3 jaar maatschappelijk werk gaan studeren. Engels is belangrijk voor haar studie. Drie jaar geleden studeerde ze Engels en kwam hiervoor 5 weken lang naar St Giles Eastbourne om haar Engels te verbeteren. Ze vindt Eastbourne en St Giles mooi en rustig en het weer was goed. Haar startniveau was basis en nu studeert ze in een klas op bijna middelbaar niveau, en Loriane is blij met haar vooruitgang – ze ervaart dat haar grammatica en het spreken in het bijzonder vooruit zijn gegaan. Op een typische dag staat Loriane op, loopt naar school (haar wandeling duurt 20 minuten). Ze heeft elke morgen 4 lesuren, daarna lunch en ’s middags heeft zij nog eens 2 lesuren. Na school gaat Loriane naar het strand (dat ligt op 2 minuten van school) of ze gaat de stad in met haar vrienden. Ze heeft veel nieuwe mensen van verschillende nationaliteiten ontmoet. Ze is blij met haar gastgezin, ze vindt ze heel grappig en erg aardig. Ze vindt St Giles Eastbourne heel mooi en de docenten zijn erg goed. Over het algemeen vond zij het een zeer goede ervaring.

Agnès Luisier

 St Giles International, Eastbourne
Duur: 16 weken
 

Ik had nog nooit eerder Engels gestudeerd, ben begonnen op beginnersniveau en gekomen tot het niveau van onafhankelijk gebruiker. Ik ben zeer tevreden over de voortgang die ik heb gemaakt. De lesmethoden zijn echt goed! Eastbourne is een heel sympathieke stad. De school is goed gelegen, vlakbij de zee en in het centrum, de schoolfaciliteiten zijn ook erg goed, de kantine is goedkoop en het eten lekker. Ik was erg op mijn gastfamilie gesteld. Zij kookten heerlijk, ik heb veel met hen gepraat en ze waren altijd beschikbaar wanneer ik wat voor vraag dan ook maar had. Ik heb aan veel schoolexcursies deelgenomen: Zo ben ik naar Oxford, Greenwich, Bath & Stonehenge geweest. Die uitstapjes zijn een uitstekende manier om Engeland te leren kennen. Ik kan iedereen de Eastbourne school aanbevelen!

Ana Marín Faraldos

St Giles International, Eastbourne
Duur: 6 weken

 

Ik herinner me de dag van mijn vertrek uit Eastbourne (Engeland) nog heel duidelijk : Het was zaterdag 14 Augustus en het kwam me als irreël voor dat de 6 weken al voorbij waren. Alle gewoonten die ik tijdens deze dagen had verworven moest ik van het ene op het andere moment opgeven. Ik kon niet geloven dat ik niet meer zou wakker worden in deze stad waar ik, dankzij de St. Giles International school, elke ochtend echte vrienden en vriendinnen ontmoette, ieder uit een ander land, met zijn taal, zijn cultuur en zijn eigen manier om Engels te spreken. Ik kon maar niet aan het idee wennen dat na 42 droomdagen ik niet meer op deze manier zou leven.

Voordat we op reis gaan om in een onbekende plaats te verblijven, hebben we allen onze verwachtingen, verschillende, soms denkbeeldige manieren om de dingen te zien en uiteindelijk maken we dan die beelden die we ter plekke graag terug zouden willen vinden. Toch had ik me nooit kunnen voorstellen dat dit 6 weekse verblijf zoveel aan mijn leven zou kunnen bijdragen.

Ik zou hele pagina’s kunnen vullen met herinneringen, avonturen, anecdotes…Ik zou een leven lang mensen kunnen vertellen hoe deze reis mijn leven heeft veranderd – en zelfs op die manier, zouden ze het niet echt kunnen begrijpen, want er zijn nu eenmaal dingen die niet in woorden uit te drukken zijn.

Ieder van ons beleeft situaties op zijn eigen manier, dat staat vast, maar wanneer je in een taal die niet je moedertaal is kunt communiceren en uitdrukken wat je denkt, dan verandert je perceptie van de dingen. Ik heb persoonlijk dat soort gesprekken gevoerd met een Zwitsers meisje en tot op de dag van vandaag herinner ik me onze gesprekken alsof ze in het Spaans hadden plaats gevonden. We konden urenlang over een onderwerp praten (natuurlijk in het Engels) en we begrepen elkaar volledig. Dat was een heel speciale relatie die ik nooit zal vergeten, evenmin als de band die zich vormde in onze grote groep vrienden.

Maar dat is niet alles. Er ontbreekt nog een even belangrijk deel : de familie, die andere affectieve band die je vergezelt en je op elk moment van je verblijf ondersteunt. Sue en Adrian, wat een formidabele gastfamilie !

Het afscheid, dat penibele moment dat vroeger of later moet komen, was moeilijk, maar het verblijf was de moeite waard en ik kan je verzekeren dat ik het voor al het goud in de wereld niet zou willen ruilen.

De zomer van 2010 heeft heel veel nieuwe dingen in mijn leven gebracht, zonder enige twijfel, en de beste aspecten van deze reis zijn dat ik op persoonlijk vlak heb kunnen groeien, een nieuwe familie heb leren kennen en echte vriendschappen heb kunnen sluiten met personen die, ondanks het feit dat ze ver weg zijn toch dicht bij mij gebleven zijn. Een echt cadeau !

Het enige dat me op dit moment steun geeft is dat ik weet dat ik over enkele maandjes later dit jaar nogmaals eenzelfde avontuur ga proberen.

Ik bedank alle mensen die me deze kans hebben gegeven om deze droom te realizeren.